Verzuimfraude
Verzuimfraude verwijst naar het onterecht of opzettelijk melden van ziekte of afwezigheid van het werk, terwijl de werknemer in werkelijkheid in staat is om te werken. Dit fenomeen kan aanzienlijke gevolgen hebben voor zowel werkgevers als werknemers. Werkgevers kunnen te maken krijgen met verhoogde kosten, verminderde productiviteit en een verstoorde werksfeer, terwijl werknemers die zich schuldig maken aan verzuimfraude het risico lopen op disciplinaire maatregelen of zelfs ontslag.

Ziekteverzuimbeleid
Werkgevers moeten een beleid voor ziekteverzuim implementeren. Werknemers kunnen ziek worden, en het is wettelijk verplicht om een gestructureerd, systematisch en effectief beleid voor arbeidsomstandigheden en ziekteverzuim te voeren, waarbij de arbodienst een essentiële rol vervult. Dit beleid omvat meer dan alleen de protocollen voor ziekte, zoals de procedures die gevolgd moeten worden bij ziekte en verzuim, de verantwoordelijkheden en bevoegdheden binnen de organisatie met betrekking tot ziekteverzuim, de registratie van verzuim, en de aanpak van conflicten tussen werknemer en werkgever in geval van ziekteverzuim en registratie. Bovendien bevat het beleid ook strategieën om ziekte onder werknemers te verminderen door middel van preventieve maatregelen. Een goed ziekteverzuimbeleid geeft werknemers de indruk dat het bedrijf ziekteverzuim serieus neemt.

Ziekmelding
Een werknemer die zich ziek meldt, moet dit tijdig doen en is niet verplicht om de reden van zijn of haar ziekte te delen. Hoewel de werknemer ervoor kan kiezen om deze informatie te verstrekken, mag de werkgever hier niet naar vragen. De werkgever heeft beperkingen in het stellen van vragen aan een zieke werknemer; alleen vragen die noodzakelijk zijn om te bepalen welke vervolgstappen moeten worden ondernomen en of het loon doorbetaald moet worden, zijn toegestaan. Het is de werkgever niet toegestaan om te informeren naar medische klachten, symptomen of de aard of oorzaak van de ziekte. De werkgever kan de werknemer wel verzoeken om op elke werkdag op een bepaalde tijd beschikbaar te zijn voor controle of een gesprek, mits dit is vastgelegd in het verzuimprotocol. De werkgever dient de verzuimmelding uiterlijk op de vierde dag door te geven aan de arbodienst. Indien de werknemer na 42 weken nog steeds niet hersteld is, zal de werkgever of ArboNed de zieke werknemer bij het UWV aanmelden.

Verzuimfraude controle
Werkgevers kunnen effectiever omgaan met ziekteverzuim door gerichte vragen te stellen. Vaak zijn zij zich niet bewust van de regels omtrent wat zij wel en niet mogen vragen wanneer een werknemer zich ziek meldt. Dit gebrek aan kennis kan leiden tot onnodige financiële risico’s voor bedrijven. Door passende maatregelen te nemen, kunnen fraude en onterecht gemaakte kosten worden voorkomen. Bijvoorbeeld, als een werknemer zich ziek meldt maar ondertussen gaat winkelen, of als iemand zich ziek meldt terwijl hij of zij andere activiteiten onderneemt, of als medische documenten worden vervalst om te bewijzen dat de werknemer in het ziekenhuis was of voor behandeling moest worden opgenomen. Verzuimfraude omvat situaties waarin een werknemer zich onterecht ziek meldt, onterecht verlof opneemt, of elders werkt terwijl hij of zij bij de werkgever verzuimt. Volgens de wet is het toegestaan om de echtheid van de ziekte van een werknemer te controleren. Bij deze controle moeten de Algemene Verordening Gegevensbescherming (AVG) en de Uitvoeringswet AVG in acht worden genomen. Werkgevers kunnen controles laten uitvoeren door de arbodienst of een recherchebureau, maar alleen de bedrijfsarts heeft de bevoegdheid om te bepalen of een werknemer arbeidsgeschikt is.

Geschil over ziekte
Als uw werkgever uw ziekmelding heeft afgewezen, deze niet accepteert, vragen stelt over uw situatie of zelf wil bepalen of u daadwerkelijk ziek bent, is het van belang om schriftelijk, bijvoorbeeld per e-mail, aan uw werkgever te communiceren dat u in contact wilt treden met de bedrijfsarts. In de tussentijd is het verstandig om u te laten behandelen door uw huisarts of een specialist. De bedrijfsarts is verantwoordelijk voor de beoordeling van uw ziekte. Het niet verstrekken van medische informatie mag geen reden zijn om uw ziekmelding te weigeren. Als de werkgever twijfels heeft over uw ziekte, moet hij de bedrijfsarts inschakelen.

Loon
Wanneer een werknemer niet aan de re-integratieverplichtingen voldoet, niet bereikbaar is voor de werkgever, zich niet meldt bij de bedrijfsarts en niet samenwerkt met de controlevoorschriften, kan het salaris tijdelijk worden stopgezet. De werknemer behoudt echter het recht op salaris, maar de werkgever is alleen verplicht om te betalen wanneer de werknemer meewerkt aan de protocollen voor ziekmeldingen. Het niet lezen van en niet reageren op berichten van de werkgever en bedrijfsarts is de verantwoordelijkheid van de werknemer.

Zieke werknemer ontslaan
De werkgever kan de arbeidsovereenkomst alleen beëindigen vanwege ziekte als er sprake is van ernstig verwijtbaar gedrag. Dit betekent dat een werknemer tijdens ziekte moeilijk bereikbaar is voor zowel de werkgever als de bedrijfsarts en niet bereid is om, op advies van de bedrijfsarts, aangepast werk te verrichten. Het weigeren van werk en het gebrek aan contact tijdens ziekte kunnen leiden tot ontslag op staande voet. Het is uiteindelijk aan de rechter om te beoordelen of er sprake is van ernstig verwijtbaar gedrag. Wanneer het arbeidsconflict zich in een vergevorderd stadium bevindt en er een dringende noodzaak is, zoals bij ontslag of het stopzetten van loon, is een snelle uitspraak van de rechter gewenst. In een kort geding kan de civiele rechter worden verzocht om een snelle (voorlopige) beslissing te nemen over het arbeidsconflict. Hoger beroep kan worden ingesteld door een bodemprocedure bij het gerechtshof te starten, maar vaak respecteren zowel de werkgever als de werknemer de voorlopige uitspraak van de voorzieningenrechter.