institutioneel racisme

Institutioneel Racisme melden via Centraal Meldpunt Nederland: Meld.nl. Institutioneel racisme is het systematisch uitsluiten, marginaliseren en discrimineren van bevolkingsgroepen met een niet westerse achtergrond in allerlei instituties in de samenleving. Gelijke gevallen moeten gelijk worden behandeld. Aan dit zogeheten gelijkheidsbeginsel en het verbod op discriminatie wordt grote waarde gehecht in de Nederlandse strafrechtpraktijk, maar volgens oud voorzitter van de Landelijke Selectiecommissie Rechters de heer Leendert Verheij zijn het aantal rechters met een migratie achtergrond veel te laag. Van de 2.300 rechters heeft slechts 2 procent een migrantenachtergrond. Uit een gezamenlijk onderzoek van de Vrije Universiteit Amsterdam (VU), het Nederlands Studiecentrum Criminaliteit en Rechtshandhaving (NSCR), de Radboud Universiteit (RU) en Universiteit Utrecht (UU) geven autochtone werkgevers voorkeur voor veroordeelde autochtone Nederlanders boven Nederlanders met een migrantenachtergrond zonder strafblad. Ook uitzendbureaus doen mee hieraan en discrimineren op verzoek van de werkgever sollicitanten met een migrantenachtergrond. Criminaliteit- en extremismebestrijding is het domein van de blanke man is de algemene opvatting in Nederland. Nederlanders met een migrantenafkomst die zich op dit terrein begeven en een hogere functie nastreven, krijgen met enorme weerstand en racisme te maken. Het wegnemen van barrières en voorlichting geven zou een goed begin zijn om werkgevers bewuster te maken van het feit dat een organisatie een goede afspiegeling hoort te zijn van de Nederlandse samenleving.

Nederland die zich graag ziet als een progressief land doet het slecht in vergelijking met overige Westerse landen. In landen buiten Europa zoals het VK en Amerika zijn mensen met Afrikaanse roots, moslims en Aziaten sterk vertegenwoordigd in allerlei instituties. Het besef dat Nederlanders met een migratieachtergrond geen existentiële bedreiging maar een asset zijn, is nauwelijks doorgedrongen tot de Nederlandse overheid en het bedrijfsleven.

Het Internationaal Verdrag inzake de uitbanning van alle vormen van rassendiscriminatie verplicht staten onder andere om het verspreiden van denkbeelden die zijn gegrond op rassuperioriteit of rassenhaat strafbaar te verklaren. De rechter zal in een strafproces uitmaken of de grens van het toelaatbare is bereikt.