De wet wijst als eerste groep erfgenamen de partner (door huwelijk of geregistreerd partnerschap) en eigen kinderen aan. De volgende groep (ouders, broers en zusters) erft alleen als er in de eerste groep geen erfgenamen zijn. De derde en vierde groep worden gevormd door grootouders en overgrootouders.

Het testament is dus een uiterste wilsbeschikking van de erflater, vastgelegd in een notariële akte. Ook de persoon die belast wordt met de afwikkeling van de nalatenschap, de executeur-testamentair, wordt benoemd in deze akte. Bij het opstellen van een testament is de erflater vrij. Hij moet echter wel rekening houden met de legitieme portie van zijn kinderen. Deze bestaat uit de helft van de waarden van het erfdeel waar de kinderen volgens het wettelijk erfrecht recht op zouden hebben. De erflater en de notaris ondertekenen beiden de akte en het origineel wordt door de notaris bewaard.

Aanvaarden of verwerpen
Bent u erfgenaam? U kunt een nalatenschap zuiver aanvaarden, beneficiair aanvaarden of verwerpen. In de laatste 2 gevallen moet u daarvoor een verklaring afleggen bij de griffie van de rechtbank.

Verdelen: Bent u 1 van de erfgenamen en bent u het niet eens met de verdeling van de nalatenschap? U kunt een procedure starten bij de rechter.

Niet eens met besluit Belastingdienst: Bent u het niet eens met een belastingaanslag over een erfenis of een schenking? Heeft u bezwaar gemaakt tegen het besluit en bent u het niet eens met de uitkomst? U kunt beroep instellen bij de bestuursrechter.