patiënt fraude

Patiënt fraude melden via Centraal Meldpunt Nederland: Meld.nl. Zie ook Zorgfraude. Fraude om de patiënt: We onderscheiden drie scenario’s waarbij de kennis-asymmetrie tussen aanbieder en patiënt wordt misbruikt. Alleen argwanende consumenten die hun verzekerde aanspraak erop na slaan zullen hier aan de bel trekken. Onterechte bijbetalingen en U-bochtconstructies zijn het meest lucratief, terwijl verwijsvergoedingen ten koste gaan van de winst die op de geleverde zorg wordt behaald. Alleen de laatste twee scenario’s (lees verder) kunnen in beginsel door inspanningen van verzekeraars worden aangepakt omdat bij onterechte bijbetalingen er geen rekening naar de verzekeraar gaat. Hulp nodig als organisatie bij onderzoek of als verdachte/gedaagde bij geschillen, boetes, schade en procedures? Een gespecialiseerde (juridische) dienstverlener kan u bijstaan in uw zaak. Laat uw melding screenen door Meld.nl. 

[showhide type=”post” more_text=”Lees meer…” less_text=”Terug…”]

• Het onterecht laten bijbetalen van patiënten door zorgaanbieders (ook wel balance billing in de Engelstalige literatuur genoemd). Een voorbeeld hiervan is het laten betalen van toiletpapier door inwoners van een verzorgingstehuis (wat in de ZZP-tarieven zit verwerkt).
• Zogenaamde U-bochtconstructies waarbij via een combinatie van declaratieovertredingen als opknippen en dubbele bekostiging meer wordt gedeclareerd dan toegestaan. Een concreet voorbeeld is het de patiënt aan laten schaffen van een spiraaltje (welke al in de DBC-tarieven is verwerkt) en die deze dan ook nog zelfstandig declareren bij de verzekeraar.
• Het betalen van een verwijsvergoeding (ook wel kickback of referral fee in de Engelstalige literatuur genoemd) van een aanbieder aan een verwijzer. Patiënten worden niet direct gedupeerd maar wel indirect omdat mogelijk niet de beste maar de hoogst biedende zorgverleners hen behandelen. Dit is in vrijwel alle OECD-landen verboden in de zorg. Dit kan voorkomen bij verwijzing van de eerste naar de tweedelijn (bijvoorbeeld: ziekenhuizen betalen een verwijsvergoeding aan huisartsen, of thuiszorgorganisaties betalen ziekenhuizen voor een doorverwijzing, zoals in een recent door de NZa aangepakte casus). Deze vorm van fraude is moeilijk rechtstreeks te detecteren zonder inzicht in het geldverkeer tussen aanbieders. Datamining biedt een manier om opvallende verwijspatronen op te sporen en nader te onderzoeken. Deze gedragingen moeten overigens worden onderscheiden van legitieme onderlinge dienstverlening (bijvoorbeeld: laboratoriumdiagnostiek) waarbij geen verwijsrelatie op patiëntniveau bestaat.[/showhide]