De methode om biometrische gezichtsherkenning op basis van camerabeelden toe te passen is in een verre stadium. De politie is begonnen met het inzetten van gezichtsherkenning bij het opsporen van verdachten. Daarbij worden databases ingezet met afbeeldingen van 800.000 gezichten van veroordeelde misdadigers, maar ook verdachten die nog niet zijn veroordeeld. Rechercheurs kunnen een verdachte op een foto of video identificeren met behulp van herkenningssoftware die bekendstaat als ‘Catch’. Die software is verbonden met databases waarin foto’s staan van mensen die gearresteerd zijn voor een misdrijf waar minimaal een jaar cel op staat. De huidige techniek levert een bijna 90% match op, maar nog niet goed genoeg om de verificatie en identificatie uit forensisch onderzoek in de rechtszaal als 100% bewijs te kunnen gebruiken, maar kan wel als ondersteunend bewijs dienen. Ook wordt er gewerkt aan een techniek om 3D-afbeelding van gezichten te ontwikkelen en die te vergelijken met die van verdachten die maar voor een deel van hun gezicht op camerabeelden zichtbaar zijn. DNA onderzoek: Uit biologisch celmateriaal, zoals bloed, speeksel, sperma, huidcellen of haarwortel wordt met behulp van de techniek een DNA-profiel verkregen. Het volledige DNA-profiel is extreem zeldzaam maar niet uniek omdat een bloedverwant van de verdachte of iemand die toevallig dit DNA-profiel heeft niet uit te sluiten is. Wel kan er een absolute uitspraak gedaan worden als de DNA-profielen van een persoon en een spoor niet gelijk zijn waarbij de betreffende persoon kan worden uitgesloten als donor van het spoor. Voor de bewijswaarde van een DNA-profiel is de relatie tussen spoor, delict en eventuele verklaring van de verdachte belangrijk. Forensisch onderzoek naar loopgedrag: Loopgedrag in de forensisch wetenschap hoef niet perse de bewegingen van de benen en voeten te zijn maar ook van het bovenlichaam, zoals de armen en romp. Ook kan loopgedrag beïnvloed worden door emotionele toestand of alochol- en drugsgebruik. Met de toename van beveiligingscamera’s in publieke ruimtes kunnen daders vaker op beelden worden vastgelegd bij het plegen van een misdrijf. Het komt wel eens voor dat de beelden niet altijd nuttig blijken te zijn bij het identificeren van een gezicht omdat de de kwaliteit van de beelden laag is vanwege de camerakwaliteit, afstand, verlichting, omgevingsfactoren, de hoek van de opname of omdat de dader zijn identiteit heeft verborgen d.m.v. bijvoorbeeld een masker. Deskundigen kunnen iemands loopgedrag identificeren en vergelijken met beelden waarop de dader loopt. Het is een complexe proces van verzamelen, interpreteren en vergelijken van gegevens met betrekking tot de bewegingen. De techniek dat in doorontwikkeling is en als ondersteunend bewijs kan dienen in de rechtszaal kan ook toegepast worden bij het identificeren van daders op basis van zijn postuur(gedrag). Forensisch onderzoek bij handschrift en schrift: Elk persoon heeft een unieke schrijfstijl en handschrift. Door het vergelijken van handschrift en echtheid van een document kan vaak de identiteit van de dader worden vastgesteld. Documenten die versnipperd of verbrand zijn bevatten geen zichtbare identificeerbare kenmerken meer, maar kunnen bij reconstructie ook waardevolle bewijsmateriaal bevatten. Het type apparaat, de computer, fax of printer en kantoorproducten zoals stempels en enveloppen en digitale documenten kunnen bewijs leveren bij vervalsingen, valsheid in geschrifte en vervalste handtekeningen. Forensisch vingerafdrukherkenning: Het gebruik van vingerafdrukken als bewijsmiddel tijdens de strafprocedure is zwaarwegend. Dactyloscopie is de techniek waarbij de identiteit van de persoon kan worden vastgesteld op basis van vingerafdrukken. Deze zijn uniek en persoonsgebonden, evenals de patronen op de handpalmen, voetzolen en tenen. De vingerafdruk kan gekoppeld worden aan de AFIS databank waarin vingerafdrukken van personen volgens de vreemdelingenwetgeving en strafwetgeving zijn opgeslagen. Maar vingerafdrukken kunnen ook veel andere informatie naar boven halen dat als bewijs gebruikt kan worden: Uit een vingerafdruk kan namelijk ook afgeleid worden van welk geslacht een verdachte is en of de persoon een diabeet of alcoholist is en uit het zweet dat bij de vingerafdruk achterblijft kan ook afgeleid worden wat men gegeten of gedronken heeft en welke verdovende middelen gebruikt is.